ΡΑΔΙΚΙΑ

ΜΕΡΗ που φυτρώνει: χέρσα
ΣΥΛΛΟΓΗ: φθινόπωρο (Οκτώβρη - Νοέμβρη, βροχερούς μήνες)
ΣΥΛΛΕΓΟΥΜΕ: τα φύλλα του
ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ:
- ρίχνει την χοληστερίνη
- είναι διουρητικό και τονωτικό
- συνιστάται για πέτρες των νεφρών και της χολής
- καθαρίζει το αίμα
- βοηθά στα τσιμπήματα μέλισσας
- για αρθριτικά και ρευματισμούς
- συνιστάται σε όσους υποφέρουν από τη σπλήνα τους
- είναι ευεργετικό στους αρρώστους από υπερτροφικό συκώτι
- είναι ευεργετικό για όποιον υποφέρει από αιμορροΐδες
Μειώνει το σάκχαρο: βράζουμε φρέσκα ή και ξερά φυτά για λίγα λεπτά και πίνουμε το ζουμί τους αντί για νερό τρεις φορές τη μέρα.
Ο γαλακτώδης χυμός της φρέσκιας ρίζας κάνει καλό σε: ίκτερο, ουρική αρθρίτιδα, ρευματισμούς.
Οι ρίζες του θεωρούνται υποκατάστατο του καφέ (τις πλένουμε, τις αποξηραίνουμε, τις καβουρδίζουμε και τις αλέθουμε).
Ο χυμός των φύλλων ή το αφέψημα με ανθισμένες κορυφές πικροράδικου αυξάνει την παραγωγή χολής και ελαττώνει τη χολολιθίαση. Τα πολτοποιημένα φύλλα του είναι κατάλληλο κατάπλασμα για ερεθισμούς του δέρματος.
ΧΡΗΣΗ:
- βράζουμε τα φύλλα και τα κάνουμε σαλάτα με λαδολέμονο
- γέμιση σε χορτόπιτες
- ως αφέψημα (βράζουμε το νερό και μετά ρίχνουμε το βότανο)

Ιστορία
Αν και το ραδίκι ήταν μια καθιερωμένη συγκομιδή μέσα Hellenistic και Ρωμαίος χρόνοι, το οποίο οδηγεί στην υπόθεση ότι παρουσιάστηκε στην καλλιέργεια ενός πιό στις αρχές χρόνου, μια σημείωση Zohary και Hopf ότι «δεν υπάρχει σχεδόν κανένα archeological αρχείο διαθέσιμο» για να βοηθήσει να καθορίσει την προηγούμενη ιστορία και domestication του. Άγριες μορφές του ραδικιού και συγγενών του μουστάρδες και κράμβη μπορέστε να βρεθείτε πέρα από τη δυτικές Ασία και την Ευρώπη, που προτείνουν ότι domestication τους πραγματοποιήθηκε κάπου σε εκείνη την περιοχή. Εντούτοις Zohary και Hopf ολοκληρώνουν, «οι προτάσεις ως προς την προέλευση αυτών των εγκαταστάσεων είναι απαραιτήτως βασισμένες στις γλωσσικές εκτιμήσεις.»

Το περιγραφικό ελληνικό όνομα του γένους Raphanus σημαίνει «γρήγορα» και αναφέρεται στη γρήγορη βλάστηση αυτών των εγκαταστάσεων. Το Raphanistrum από την ίδια ελληνική ρίζα είναι ένα παλαιό όνομα που χρησιμοποιείται μιά φορά για αυτό το γένος.
Καλλιέργεια
Τα θερινά ραδίκια ωριμάζουν γρήγορα, με πολλές ποικιλίες που βλασταίνουν σε 3-7 ημέρες, και που φθάνουν στην ωριμότητα σε τρεις έως τέσσερις εβδομάδες. Μια κοινή συγκομιδή κήπων στις ΗΠΑ, ο γρήγορος κύκλος συγκομιδών τους κάνει μια δημοφιλή επιλογή για τους κήπους των παιδιών. Οι περίοδοι συγκομιδής μπορούν να επεκταθούν μέσω των επαναλαμβανόμενων φυτειών, χώρισαν κατά διαστήματα μια εβδομάδα ή δύο χώρια.
Τα ραδίκια αυξάνονται καλύτερα στον πλήρη ήλιο και εύφορος, όξινος στο ουδέτερο χώμα.[παραπομπή που απαιτείται] Είναι στην εποχή από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο και από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιανουάριο σμεγαλύτερα μέρη της Βόρειας Αμερικής στην Ευρώπη και την Ιαπωνία είναι διαθέσιμοι καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου (λόγω της πολλαπλότητας των ποικιλιών που αυξάνονται). Όπως με άλλες συγκομιδές ρίζας, που οργώνουν το χώμα βοηθά τις ρίζες να αυξηθούν. Οι περισσότεροι εδαφολογικοί τύποι θα λειτουργήσουν, αν και τα αμμώδη loams είναι ιδιαίτερα καλά για τις συγκομιδές χειμώνα και άνοιξης, ενώ τα χώματα που διαμορφώνουν μια σκληρή κρούστα μπορούν να εξασθενίσουν την αύξηση. Το βάθος στο οποίο οι σπόροι φυτεύονται έχει επιπτώσεις στο μέγεθος της ρίζας, από 1 εκατ. βαθύ που συστήνει για τα μικρά ραδίκια σε 4 εκατ. για τα μεγάλα ραδίκια.
Ποικιλίες
Μιλώντας γενικά, τα ραδίκια μπορούν να ταξινομηθούν σε τέσσερις κύριους τύπους (καλοκαίρι, πτώση, χειμώνας, και άνοιξη) και ποικίλες μορφές, χρώματα, και τα μεγέθη, όπως τα μαύρα ή πολύχρωμα ραδίκια, με τις στρογγυλές ή επιμηκυμένες ρίζες που μπορούν να αυξηθούν περισσότερο από το α παστινάκη.
Θρεπτική αξία:
Ραδίκι, ακατέργαστο, ρίζα μόνο:

Υδατάνθρακες
- Ζάχαρες
- Τροφική ίνα
Λίπος
Πρωτεΐνη
Thiamin
Ριβοφλαβίνη
Niacin
Παντοθενικό οξύ
Βιταμίνη B6
Folate (Vit. B9)
Ασβέστιο
Σίδηρος
Μαγνήσιο
Φώσφορος
Κάλιο
Ψευδάργυρος
Τα ποσοστά είναι σχετικά με τις ΗΠΑ
συστάσεις για τους ενηλίκους.
Πηγή: Θρεπτική βάση δεδομένων USDA
Τα ραδίκια είναι πλούσια μέσα ασκορβικό οξύ, φολικό οξύ, και κάλιο. Είναι μια καλή πηγή βιταμίνη B6, ριβοφλαβίνη, μαγνήσιο, χαλκός, και ασβέστιο. Ένα φλυτζάνι των τεμαχισμένων βολβών κόκκινων ραδικιών παρέχει περίπου 20 Θερμίδες ή λιγότεροι, που προέρχονται κατά ένα μεγάλο μέρος από υδατάνθρακες, κατασκευάζοντας τα ραδίκια, σχετικά με το μέγεθός τους, τρόφιμα πολύ πλήρωσης για τη θερμιδική αξία τους.
Χρήσεις:
-Στο μαγείρεμα:
Το δημοφιλέστερο μέρος για την κατανάλωση είναι napiform taproot, αν και οι ολόκληρες εγκαταστάσεις είναι εδώδιμες και οι κορυφές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως α λαχανικό φύλλων. Το δέρμα έρχεται σε ποικίλα χρώματα. Ο συνηθέστερα είναι γνωστή η στρογγυλή, κόκκινος-ξεφλουδισμένη ποικιλία αλλά άλλες ποικιλίες μπορούν να έχουν ένα ρόδινο, άσπρο ή γκρίζος-μαύρο δέρμα, και υπάρχει μια κίτρινος-ξεφλουδισμένη ποικιλία.
Ο βολβός του ραδικιού είναι συνήθωσφαγωμένος αγωμένος ακατέργαστος, αλλά τα πιό σκληρά δείγματα μπορούν να βράσουν στον ατμό. Η ακατέργαστη σάρκα προκαλεί μια τραγανή σύσταση και μια πικάντικη, πικάντικη γεύση, με το μάσημα glucosinolates και ενζυμικό myrosinase στο ραδίκι, το οποίο, όταν συγκεντρωμένη μορφή αλλυλικά isothiocyanates , παρουσιάστε επίσης μέσα μουστάρδα, χρένο και wasabi.
-Στην ιατρική:
Τα ραδίκια προτείνονται ως εναλλακτική λύση επεξεργασία για ποικίλες ασθένειες συμπεριλαμβανομένου κοκκύτης, καρκίνος, βήχες, γαστρική ταλαιπωρία, συκώτι προβλήματα, δυσκοιλιότητα, δυσπεψία, χοληδόχος κύστη προβλήματα, αρθρίτιδα, χολόλιθοι, πέτρες νεφρών και εντερικά παράσιτα.
-Στη βιομηχανία:
Οι σπόροι Raphanus sativus τα είδη μπορούν να πιεστούν στο απόσπασμα πετρέλαιο σπόρου. Οι άγριοι σπόροι ραδικιών περιέχουν την περιεκτικότητα σε πετρέλαιο μέχρι 48%, και ενώ μη κατάλληλο για την ανθρώπινη κατανάλωση το πετρέλαιο έχει την υπόσχεση ως πηγή βιολογικά καύσιμα. Το ραδίκι ελαιοσπόρων ευδοκιμεί καλά στα δροσερά κλίματα.