Οι έρευνες αρχίζουν να καταδεικνύουν πόσο ζωτικής σημασίας ρόλο παίζουν οι μητέρες στο να μεταδώσουν καλές διαιτητικές συνήθειες στα παιδιά τους και ειδικά στις κόρες τους.
Η καθιέρωση στο σπίτι μιας υγιούς ισορροπημένης στάσης απέναντι στη διατροφή θα αποτελέσει τη βάση της προσέγγισης του παιδιού σας στη διατροφή για μια ολόκληρη ζωή ∙ και όσο νωρίτερα αρχίζει τόσο το καλύτερο, επειδή τα παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν από τους γονείς από πολύ μικρές ηλικίες.
«Στην ηλικία των τεσσάρων η Simone ήθελε να με αντιγράφει προσπαθώντας να φορέσει τα παπούτσια μου. Από τα τέσσερα και μισό λάτρευε να δοκιμάζει το κραγιόν μου», αναφέρει η Bernadine Guillion, μια 32χρονη μητέρα και νοσοκόμα από τη Λυών στη Γαλλία.
Η τάση, κυρίως, των κοριτσιών να αντανακλούν όχι μόνο τις συνήθειες για την ομορφιά και τη μόδα της μητέρας, αλλά και τις στάσεις και τις αντιδράσεις της απέναντι στα τρόφιμα, είναι καλά τεκμηριωμένη. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε πώς οι υπέρβαρες μητέρες έχουν σημαντικά μεγαλύτερη αναλογία θυγατέρων προσχολικής ηλικίας με προβλήματα βάρους σε σύγκριση με γιους ∙ είναι αποδεδειγμένο ότι οι τρέχουσες έμμονες ιδέες για τα τρόφιμα και τις δίαιτες μεταβιβάζονται στις θηλυκές γενιές.
Όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται το γεγονός ότι το διαιτητικό ιστορικό μιας μητέρας γίνεται το διαιτητικό μέλλον της κόρης της και είναι μια σχέση με την οποία οι συμπεριφορικοί επιστήμονες δεν εκπλήσσονται. Ο Δρ. Andrew Hill, ανώτερος λέκτορας στον τομέα του Πανεπιστημίου του Leeds στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρει ότι είναι σημαντικό οι ενήλικες να γνωρίζουν ότι οι τοποθετήσεις και η συμπεριφορά των παιδιών τους υιοθετούνται, είτε είναι πολιτικές και ηθικές πεποιθήσεις είτε ιδέες σχετικά με τη διατροφή και την υγεία.
Δεν είναι πάντα εύκολο να βρούμε πώς μεταδίδονται οι απόψεις σχετικά με τα τρόφιμα, καθώς ένα μεγάλο μέρος της επιρροής μπορεί να είναι παθητικό. Μπορεί να είναι τόσο αθώο όσο η εικόνα μιας μητέρας που λέει «μισώ που έχω μεγάλα μπούτια» και τρώει διαφορετικά από τους άλλους στην οικογένεια. Οι κόρες ιδιαίτερα, κοιτάζουν, ακούνε και μαθαίνουν να χρησιμοποιούν ό,τι έχουν δει και ακούσει, για να αλλάξουν σημεία του σώματός τους με τα οποία είναι δυσαρεστημένες.
Σε άλλες περιπτώσεις η επιρροή μπορεί να είναι πιο ενεργή και μπορεί να μην περιορίζεται απλώς στις μητέρες. Η επιθυμία των μελών μιας οικογένειας να φαίνονται τα κορίτσια ωραία, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλώς ένας ευφημισμός για το «αδύνατα», μπορεί να αφήσει δύσκολη κληρονομιά για το εν λόγω κορίτσι. Η 25χρονη Nora Klein από τη Βόννη στη Γερμανία θυμάται: «Οι γονείς μου συμπεριφέρονταν σαν «αστυνομία» τροφίμων. Και οι δύο κοίταζαν επικριτικά αυτό που έτρωγα σε κάθε γεύμα ∙ η μητέρα μου ρωτούσε τι έφαγα κατά τη διάρκεια της ημέρας στο σχολείο ως σνακ και έπειτα «περιπολούσε» την κουζίνα το βράδυ για να δει εάν θα προσπαθούσα να φάω κάτι μετά από το δείπνο. Έγινα απολύτως παρανοϊκή και από τότε μάχομαι για να κερδίσω μια αίσθηση προοπτικής γύρω από τη διατροφή».
Πηγή :Food.gr με πληροφορίες από www.eufic.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου