Μέσω της Τεχνολογίας Τροφίμων, του συνόλου δηλαδή των επιστημών με τις οποίες παράγονται και ελέγχονται τα τρόφιμα, αναπτύσσεται σημαντικά η πρωτογενής αγροτική παραγωγή λόγω της ανάγκης των βιομηχανιών τροφίμων σε πρώτες ύλες. Σημαντική θεωρείται η ύπαρξη υψηλής τεχνογνωσίας με δεδομένο ότι χρειάζονται υψηλής ποιότητας πρώτες ύλες και μπορούν να χρησιμοποιήσουν σχετικώς ακριβά αγροτικά προϊόντα. Η υψηλή τεχνογνωσία πέρα από υπάρχουσες επιχειρήσεις μπορεί να παραχθεί από ερευνητικά κέντρα, ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το νέο Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων που ιδρύθηκε το 2004 στο ΤΕΙ Λάρισας στο Παράρτημα Καρδίτσας στοχεύει στην εκπαίδευση στελεχών για τη βιομηχανία τροφίμων, και την παραγωγή νέας γνώσης μέσω της έρευνας. Αναμένεται να υπάρξει ανάπτυξη της βιομηχανίας τροφίμων στην περιοχή της Θεσσαλίας και συνεπακόλουθα της αγροτικής ανάπτυξης.
1. Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Τεχνολογία Τροφίμων είναι το σύνολο των τεχνολογικών επιστημών που επιτρέπουν το μετασχηματισμό πρώτων υλών, ζωϊκής ή φυτικής προέλευσης, σε νέα προϊόντα-τρόφιμα. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη μελέτη των ποιοτικών χαρακτηριστικών των τροφίμων με φυσικές και χημικές μεθόδους, την οργανοληπτική συμπεριφορά, την εξέταση της μικροβιολογικής σταθερότητας, την ύπαρξη επιμολυντών και άλλων επικίνδυνων χαρακτηριστικών των τροφίμων. Συνήθως δεν πρόκειται για απλή παρέμβαση στα αγροτικά προϊόντα, όπως καθαρισμός, πλύσιμο, απλή συσκευασία αλλά σύνθετη ομάδα διεργασιών, όπως θέρμανση, παστερίωση, εξάτμιση, ζυμώσεις, σύνθετη συσκευασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παραδοσιακού μεν αλλά σύνθετου τροφίμου αποτελεί το γιαούρτι για την Παρασκευή του οποίου χρησιμοποιούνται πολλές διαδικασίες της τεχνολογίας τροφίμων. Με την Τεχνολογία Τροφίμων δεν επιδιώκουμε αποκλειστικά την παραγωγή νέων προϊόντων, όπως π.χ. γαριδακίων, στιγμιαίου καφέ, κατεψυγμένων γευμάτων, αλλά επιζητούμε την αναβάθμιση παραδοσιακών ή παλαιών προϊόντων όπως π.χ. τραχανά και άλλων ζυμούμενων προϊόντων, παστεριωμένου γάλακτος, χαλβά, λουκάνικων, μακαρονιών.
Καθημερινά δημιουργούνται νέα προϊόντα τροφίμων που βασίζονται σε νέες γεύσεις, χρησιμοποιούν εξειδικευμένα υλικά για την καλύτερη εμφάνιση και επίτευξη χαρακτηριστικών ιδιοτήτων του προϊόντος, νέες αρωματικές, χρωστικές ουσίες, ή
συστατικά που έχουν διατροφική σημασία (καινοφανή τρόφιμα). Σχεδόν αποκλειστικά οι πρώτες ύλες της βιομηχανίας τροφίμων είναι προϊόντα φυτικής ή ζωϊκής προέλευσης.
2. Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Το σύνηθες μοντέλο ανάπτυξης της γεωργίας είναι μέσω της καθετοποίησης προϋπάρχουσας αγροτικής παραγωγής, δηλαδή σε περιοχή παραγωγής μήλων να δημιουργηθεί αντίστοιχο συσκευαστήριο-τυποποιητήριο. Εναλλακτικά η εγκατάσταση μίας νέας βιομηχανίας τροφίμων σε κάποια περιοχή μπορεί να απαιτήσει την παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Η εγκατάσταση αυτή μπορεί να γίνει με κριτήριο την καταλληλότητα εδαφών και κλίματος, τη διαθεσιμότητα μηχανικών μέσων παραγωγής, την ύπαρξη ικανού εργατικού δυναμικού, τη γειτνίαση με μεγάλα κέντρα κατανάλωσης και οδικούς άξονες για τη μεταφορά των παραγόμενων προϊόντων.
Ένα πιο νέο μοντέλο για την ανάπτυξη μίας βιομηχανίας τροφίμων είναι η ύπαρξη κατάλληλης τεχνογνωσίας σε κάποια περιοχή. Η ύπαρξη τεχνογνωσίας είναι σήμερα -ακόμη και για τα τρόφιμα- μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους για την επιτυχία ενός προϊόντος, ιδιαίτερα των σχετικά σύνθετων, λόγω των χαρακτηριστικών ποιότητας που του προσδίδει. Η τεχνογνωσία αναπτύσσεται πέριξ προϋπαρχόντων πυρήνων-βιοτεχνιών, όπως π.χ. μικρών εταιρειών παραδοσιακών προϊόντων ή άλλων τροφίμων που επεκτείνονται λόγω αύξησης της ζήτησης. Μπορεί ακόμη να αναπτυχθεί γύρω από κέντρα γνώσης όπως τα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα ερευνητικά κέντρα, ιδιαίτερα δε αυτά που ασχολούνται με τα τρόφιμα. Η ύπαρξη τεχνογνωσίας παραγωγής τροφίμων και προφανώς επιχειρηματικότητας μπορεί να οδηγήσει στη σημαντική ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής μέσω της ζήτησης πρώτων υλών από τις βιομηχανίες τροφίμων που θα αναπτυχθούν.
Η μεγάλη όμως ανάπτυξη αναμένεται να προέλθει από την ανάγκη των βιομηχανιών τροφίμων να παράξουν προϊόντα υψηλής αξίας που συνεπακόλουθα μπορούν να υποστηρίξουν την ύπαρξη σχετικά ακριβών πρώτων υλών. Θα απαιτηθεί, δηλαδή η παραγωγή αγροτικών προϊόντων με υψηλές προδιαγραφές ποιότητας που θα είναι αντίστοιχα ακριβώτερα. Ενώ στα παραδοσιακά προϊόντα η τιμή της πρώτης ύλης είναι το βασικό κόστος στα πιο νέα και καινοτόμα η τιμή της πρώτης ύλης αποτελεί συχνά ένα μικρό ποσοστό συχνά μικρότερο από το 1/10 της τελικής αξίας του προϊόντος, με αποτέλεσμα την δυνατότητα αγοράς σχετικά ακριβών πρώτων υλών.
Παραδείγματα ανάπτυξης κάποιων μη-παραδοσιακών αγροτικών προϊόντων της Θεσσαλίας είναι:
• Η καλλιέργεια σκληρού σιταριού για την παραγωγή μακαρονιών που υποκατέστησε, εν μέρει, την καλλιέργεια μαλακού σιταριού
• Η καλλιέργεια σακχαρότευτλων για την παραγωγή σακχάρεως
• Η εκτεταμένη παραγωγή σταφυλιών για παραγωγή οίνου και τσίπουρου μετά την κατακόρυφη άνοδο της ποιότητας των ελληνικών κρασιών λόγω της τεχνογνωσίας
• Η καλλιέργεια τομάτας για παραγωγή τοματοπολτού
• Ανάπτυξη της εντατικής γαλακτοκομίας μετά την ύπαρξη μονάδων παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων
• Η ανάπτυξη της εντατικής κτηνοτροφίας μετά την ύπαρξη μονάδων μεταποίησης κρέατος και παραγωγής κρεατοσκευασμάτων
Η ανάπτυξη της γεωργίας προχωρεί μέσα από την ανάπτυξη της βιομηχανίας τροφίμων. Η βιομηχανία τροφίμων δημιουργεί τις ανάγκες και τις καλύπτει μέσα από παραγωγές νέων αγροτικών προϊόντων ή προϊόντων με αναβαθμισμένες ιδιότητες. Π.χ. η δημιουργία και λειτουργία μίας εταιρείας παραγωγής προτηγανισμένης πατάτας με συγκεκριμένες ιδιότητες του τελικού προϊόντος πείθει κάποιους παραγωγούς στην καλλιέργεια μεγαλύτερων ποσοτήτων και διαφορετικών ποικιλιών για την εξυπηρέτηση της συγκεκριμένης απαίτησης του προϊόντος. Η περαιτέρω ανάπτυξη των βιοτεχνικών και βιομηχανικών μονάδων κρέατος και παραγωγής κρεατοσκευασμάτων μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση της παραγωγής κρέατος. Το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό μπορεί να γίνει με την τεχνολογία γαλακτοκομικών προϊόντων, ζυμούμενων τοπικών προϊόντων, κ.α.
Μεγάλη ανάπτυξη γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες μαζικής εστίασης και παραγωγής μικρών γευμάτων. Οι εταιρείες αυτές που ειδικεύονται στην παραγωγή και διάθεση ειδικών προϊόντων συνήθως απαιτούν υλικά υψηλής αξίας και συνήθως νέα που δεν καλλιεργούνται σε κάποια περιοχή, οπότε προκύπτει η προφανής ανάγκη εξεύρεσης των πρώτων υλών. Για παράδειγμα εταιρεία μαζικής εστίασης που χρησιμοποιεί σε ένα νέο προϊόν της αποξηραμένα τεμάχια μήλου δημιουργεί αμέσως την αντίστοιχη ανάγκη παραγωγής τέτοιου προϊόντος με προφανή πλεονεκτήματα σε παραγωγούς φρούτων.
Η βελτίωση της συσκευασίας και η δυνατότητα μεταφοράς και διατήρησης για αρκετές ημέρες των νωπών προϊόντων δημιουργεί νέες ευκαιρίες για εξαγωγή προϊόντων σε μακρινές αγορές.
3. Ο ΡΟΛΟΣ ΕΝΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΗ ΕΝΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Η Επιστήμη και Τεχνολογία Τροφίμων άρχισε να αναπτύσσεται ως αυτοτελής επιστημονικός κλάδος στις αρχές του 20ου αιώνα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ανάλογα με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα κάθε χώρας προήλθε είτε από Γεωπονικά ή Κτηνιατρικά Τμήματα ή από Τμήματα Χημείας ή από Τμήματα Μηχανικών Διεργασιών. Στην Ελλάδα υπάρχουν Τμήματα Επιστήμης Τροφίμων στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθήνας, Τομέας Τροφίμων στο Τμήμα Γεωπονίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και Τμήματα Τεχνολογίας Τροφίμων στα ΤΕΙ Αθήνας και Θεσσαλονίκης και το νέο Τμήμα ΤΕΙ Τεχνολογίας Τροφίμων στην Καρδίτσα. Η πολύ μεγάλη ανάγκη για επιστήμονες και τεχνολόγους τροφίμων από την ακμάζουσα ελληνική βιομηχανία τροφίμων καλύπτεται από αποφοίτους άλλων Τμημάτων, όπως Τμήματα Γεωπονίας, Κτηνιατρικής, Χημείας, Χημικών Μηχανικών, Μηχανολόγων, Διατροφής, Φαρμακευτικής, Τεχνολόγων Γεωπόνων, Τεχνολόγων Διατροφολόγων, Τμήμα Ποιοτικού Ελέγχου και Εμπορίας Αγροτικών Προϊόντων και Τμήμα Μεταποίησης Αγροτικών Προϊόντων καθώς και από μεταπτυχιακά προγράμματα τροφίμων σε ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια.
Από το Σεπτέμβριο του 2005 πρόκειται να λειτουργήσει ένα νέο Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων στην Καρδίτσα στο τοπικό Παράρτημα του ΤΕΙ Λάρισας. Προσδοκάται ότι η γνώση που θα παράγεται στο Τμήμα αυτό θα βοηθήσει πολύ τη γεωργική παραγωγή της Θεσσαλίας μέσω ανάπτυξης της γνώσης για τα τρόφιμα. Πιθανολογείται να συμβεί και στην περίπτωση του Τμήματος αυτού αυτό που συνέβη οπουδήποτε αλλού υπήρξε αντίστοιχο Τμήμα, δηλαδή η ανάπτυξη της τοπικής βιομηχανίας και η παραγωγή νέων προϊόντων. Αυτό θα δημιουργήσει μία σταθερή ζήτηση πρώτων υλών για τη βιομηχανία τροφίμων.
Το πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος έγινε με άξονα τα αντίστοιχα των Τμημάτων ΤΕΙ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, αλλά λαμβάνοντας υπ’ όψιν και αντίστοιχα προγράμματα σπουδών Τμημάτων Επιστήμης Τροφίμων του εξωτερικού καθώς και των Τμημάτων Επιστήμης Τροφίμων του ΓΠΑ και του Τομέα Τροφίμων της Γεωπονίας του ΑΠΘ (πλην των αποκλειστικά γεωπονικών μαθημάτων). Στο πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος θα υπάρχουν:
Βασικά μαθήματα υποδομής, όπως Χημείας (Γενικής, Οργανικής, Αναλυτικής, Ενόργανης Ανάλυσης), Μηχανικής, Φυσικής, Μαθηματικών, Στατιστικής, Πληροφορικής, Βιολογίας, Βιοχημείας, Οικονομικών, Διοίκησης Επιχειρήσεων
Ειδικά μαθήματα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, όπως Χημεία Τροφίμων, Επεξεργασία Τροφίμων, Συντήρηση Τροφίμων, Μικροβιολογία Τροφίμων, Βιομηχανική Μικροβιολογία, Μικροβιακές Ζυμώσεις, Συσκευασία Τροφίμων, Οργανοληπτικός Έλεγχος Ποιότητας, Διασφάλιση Ποιότητας, Υγιεινή Εργοστασίων, Τοξικολογία Τροφίμων, Φυσικοχημεία Τροφίμων, Μετασυλλεκτική Φυσιολογία, Γλυκαντικές Ύλες, Πρόσθετα Τροφίμων, Διαχείριση Αποβλήτων, Σχεδιασμός Βιομηχανιών Τροφίμων, Νομοθεσία Τροφίμων, Τεχνικά Αγγλικά.
Μαθήματα Τεχνολογιών
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Φρούτων και Λαχανικών
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Σιτηρών
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Λιπών και Ελαίων
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Κρέατος
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Ιχθυηρών
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Γάλακτος και Γαλακτοκομικών Προϊόντων
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Οίνου
Τεχνολογία και Ποιοτικός Έλεγχος Αποσταγμάτων
Κομβικά σημεία του προγράμματος σπουδών του νέου Τμήματος θα είναι το μάθημα της Ανάπτυξης Νέων Προϊόντων καθώς και της Πτυχιακής Εργασίας.
4. ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΜΕ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
4.1. Διατροφική έρευνα
Διεθνώς μεγάλο μέρος της έρευνας στα τρόφιμα στρέφεται στην αξιολόγηση της σημασίας ομάδων τροφών στην υγεία των καταναλωτών. Στην πιο σύγχρονη τάση της η διατροφική έρευνα προτείνει τρόφιμα με ειδικές προδιαγραφές και
χαρακτηριστικά για κάθε καταναλωτή. Η Τεχνολογία Τροφίμων μπορεί να απαιτήσει ειδικές γνώσεις για τοπικά προϊόντα με αποτέλεσμα την ανάπτυξή τους, π.χ. ύπαρξη και κατανομή βιταμινών και αντιοξειδωτικών σε προϊόντα και διατηρησιμότητα κατά την επεξεργασία τους (π.χ. έρευνα για τη μαστίχα Χίου, για τον κρόκο Κοζάνης, έρευνα για στελέχη μικροοργανισμών σε τοπικά γιαούρτια και σύνδεσή τους με πιθανές ευεργετικές δράσεις). Η σημασία της Χημείας και της ενόργανης ανάλυσης προς διερεύνηση της αντιοξειδωτικής δράσης τροφίμων είναι μεγάλη αφού οδηγεί στη μεγαλύτερη αξιοποίηση αγροτικών προϊόντων.
Η συγκράτηση και διατήρηση βιταμινών και άλλων μικροσυστατικών κατά την επεξεργασία προκαλεί νέο κύμα μεγαλύτερης χρησιμοποίησης αυτών των προϊόντων στη διατροφή, άρα προσθέτει συστατικά διατροφής, όχι πλέον ως μέσων απλής διατροφής αλλά ως συστατικών βελτίωσης της υγείας. Π.χ. η μελέτη της ύπαρξης στην τομάτα και άλλα προϊόντα ενός καροτενοειδούς-αντιοξειδωτικού με πιθανή αντικαρκινογόνο δράση, του λυκοπενίου, οδηγεί στη μεγαλύτερη κατανάλωση αυτών των προϊόντων, ιδιαίτερα στις μορφές εκείνες που επηρεάζονται λιγότερο από την επεξεργασία (π.χ. ολόκληρη τομάτα έναντι του τοματοχυμού). Αυτό δημιουργεί νέες αγορές με την προώθηση αυτών των αντίστοιχων αγροτικών προϊόντων
Πολλές φορές η καλύτερη γνώση των ιδιοτήτων των τροφίμων και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων τους τροποποιεί τη μεθοδολογία παραγωγής των αγροτικών προϊόντων, όπως για παράδειγμα για την παραγωγή αποξηραμένων προϊόντων (π.χ. λιαστή τομάτα). Μεγάλο μέρος του κόστους οφείλεται στην ξήρανση λόγω μακρού χρόνου ξήρανσης και κόστους ενέργειας. Η καλλιέργεια ποικιλιών με υψηλά στερεά και το μη πότισμα στην περίοδο της ωρίμανσης οδηγεί σε ποιοτικά αναβαθμισμένο και ταυτόχρονα φθηνότερο προϊόν.
4.2. Ιχνηλασιμότητα
Η απαίτηση πολλών καταναλωτών να γνωρίζουν την προέλευση και την προκατεργασία των προϊόντων που καταναλίσκουν δημιουργεί νέες ευκαιρίες στην ανάπτυξη της γεωργίας. Να φανταστούμε την πιθανή υπεραξία ενός μπισκότου που παρασκευάζεται από μεγάλη βιομηχανία μπισκότων με αλεύρι μύλου «Μυλωνάς Α.Ε.» παραγωγής σίτου από τον παραγωγό Γ. Σιταρά στο χωριό Πεδινό, ζάχαρι Λαρίσης παραγωγής τεύτλων αποκλειστικά περιοχής Κοιλάδας, κορινθιακή σταφίδα της τοπικής ενώσεως συνεταιρισμών παραγωγής του γεωργού Γ. Σταφιδά, λάδι Αλμυρού παραγωγής Γ. Λαδά. Το να είναι γνωστός ο κάθε παραγωγός-προμηθευτής οδηγεί, βεβαίως, στην ταυτότητα του αγροτικού προϊόντος, σε μεγαλύτερη ασφάλεια και εμπιστοσύνη του καταναλωτή προς το προϊόν. Η βιομηχανία τροφίμων ετοιμάζεται προς ιχνηλασιμότητα τέτοιας μορφής, οπότε θα προκύψουν νέες ευκαιρίες για όσους αγρότες θελήσουν να ακολουθήσουν το δύσκολο, εν πολλοίς γραφειοκρατικό και κοστοβόρο, αλλά απαραίτητο δρόμο για τη βελτίωση της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων. Το επώνυμο προϊόν που παράγεται με μεθόδους ορθής γεωργικής πρακτικής ή οργανικής γεωργίας μπορεί να αποτελέσει απάντηση στην ακριβή ελληνική γεωργία.
4.3. Έρευνα ιδιοτήτων τροφίμων- Κατοχύρωση τροφίμων ως τοπικής ή προστατευμένης προέλευσης
Εκτός από τη διατροφική τους σημασία τα τρόφιμα αναλύονται με μία σειρά φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών και οργανοληπτικών μεθόδων για την κατανόηση των ιδιοτήτων τους. Αυτό οδηγεί στην «ακτινοσκόπηση» των τροφίμων και στη γνώση των ιδιοτήτων τους, όπως για παράδειγμα των ρεολογικών - μηχανικών ιδιοτήτων τους και των συστατικών εκείνων που προσδίδουν στο προϊόν «ευχυμία» ευφραντικότητα. Με την υλική υποδομή και την τεχνογνωσία που αναπτύσσεται, κυρίως σε ερευνητικά κέντρα που ασχολούνται με τα τρόφιμα, είναι δυνατή η ταυτοποίηση τροφίμων και αγροτικών προϊόντων. Η υποδομή αυτή μπορεί να παράσχει σημαντική βοήθεια στην κατοχύρωση τροφίμων και αγροτικών προϊόντων ως τοπικής ή προστατευμένης προέλευσης με προφανή θετικά αποτελέσματα για τη γεωργική παραγωγή ενός τόπου.
4.4. Διατηρησιμότητα αγροτικών προϊόντων
Ο χρόνος ζωής ενός προϊόντος, η διατήρηση δηλαδή των θρεπτικών και φυσικών ιδιοτήτων του για μεγάλο χρονικό διάστημα, από τα βασικώτερα στοιχεία για την εμπορία και επιτυχή διείσδυση ενός αγροτικού προϊόντος. Η καλλιέργεια νέων ποικιλιών με μεγάλο χρόνο ζωής καθώς και η απαραίτητη συσκευασία μπορούν να προωθήσουν ένα αγροτικό προϊόν σε μεγάλες αγορές του εξωτερικού. Σε μεγάλες υπεραγορές της Δυτικής Ευρώπης, για παράδειγμα, υπάρχουν φρέσκα λαχανικά κατάλληλα πλυμμένα, κομμένα και συσκευασμένα με σχετικά μεγάλο χρόνο ζωής. Επειδή η τάση αυτή δεν αναμένεται να ανακοπεί, λόγω και της διατροφικής σημασίας των νωπών φυτικών προϊόντων, πιστεύεται ότι μπορεί να δημιουργηθούν μεγάλες ευκαιρίες για την ανάπτυξη αυτού του κλάδου.
4.5. Εκπαίδευση ανθρώπινου δυναμικού
Δράσεις τεχνολογίας τροφίμων για βελτίωση της παραγωγής τροφίμων, ιδιαίτερα των παραδοσιακών, θα προκαλέσουν την αύξηση της απασχόλησης του αγροτικού πληθυσμού. Θα εκπαιδευθεί, επομένως, ανθρώπινο δυναμικό σε παραγωγικές διαδικασίες, έτσι που θα δημιουργηθεί μεταφερόμενη γνώση από βιομηχανίες τροφίμων και τυποποίησης στη γεωργική παραγωγή με την ύπαρξη κατάλληλα εκπαιδευμένου προσωπικού. Για παράδειγμα η ενασχόληση προσωπικού σε διαδικασία συσκευασίας ενός τροφίμου, οδηγεί στην κατανόηση του μηχανισμού υποβάθμισής του και στην υιοθέτηση κάποιων μορφών συσκευασίας, άρα αναβάθμισής τους και στα αγροτικά προϊόντα.
5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ - ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Πιστεύεται ότι η καλύτερη γνώση των διαδικασιών μεταποίησης των τροφίμων θα βοηθήσει σημαντικά και την αγροτική ανάπτυξη. Αυτό γίνεται μέσω της εκπαίδευσης προσωπικού και κυρίως με την καλλιέργεια των ποικιλιών εκείνων που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία για τη βιομηχανία τροφίμων, κατά τεκμήριο ακριβών και νέων
ποικιλιών ή ειδών τροφίμων. Η εκπαίδευση του προσωπικού γίνεται από τις ίδιες τις βιομηχανίες, αλλά σημαντικός αναμένεται να είναι ο ρόλος ΑΕΙ και ΤΕΙ που κάνουν έρευνα σχετικά με τα τρόφιμα, όπως του νέου Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων στην Καρδίτσα.
Ανάμεσα στους τομείς άσκησης γεωργοκτηνοτροφίας που εικάζεται ότι θα έχουν σημαντική ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια, λόγω της ανάπτυξης βιομηχανιών-βιοτεχνιών τροφίμων αναμένεται να είναι οι ακόλουθοι:
• Κρέας και κρεατοσκευάσματα
• Γαλακτοκομικά προϊόντα
• Μελισσοκομία
• Αμπελοκαλλιέργεια
• Φρούτα και Λαχανικά
• Ελαιοκαλλιέργεια
• Καλλιέργεια βοτάνων και άλλων φυσικών προϊόντων
Βάϊος Θ. Καραθάνος
Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας & Διατροφής
Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου