Αίσθημα λιποθυμίας, αδυναμία ή κανονική λιποθυμία κατά τη διάρκεια της άσκησης. Η αναφορά λιποθυμίας ή μεταβολή του επιπέδου συνείδησης κατά τη διάρκεια της άσκησης συνιστά απόλυτη ένδειξη για εξέταση από ιατρό. Η πλειονότητα των θανάτων κατά τη διάρκεια της άσκησης οφείλεται σε καρδιακά νοσήματα. Παρόμοια συμπτώματα μπορεί βέβαια να προκληθούν από άσθμα, υπογλυκαιμία και σπασμούς.
Μονήρες όργανο. Οι αθλητές που έχουν μονήρες όργανο, όπως νεφρό ή όρχι, χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή πριν ξεκινήσουν κάποιο άθλημα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, ο μονήρης νεφρός αποτελεί αντένδειξη συμμετοχής σε αθλήματα με έντονη σωματική επαφή. Για αθλήματα με μικρή ή μέτρια σωματική επαφή, οι αθλητές θα χρειαστεί να φορούν ειδικό ενισχυμένο μπουφάν. Οι αθλητές με έναν όρχι, χρειάζονται οπωσδήποτε κάποια προστασία για όλα τα αθλήματα.
Ιστορικό παλαιότερου τραυματισμού. Ο αθλούμενος πρέπει να ακολουθήσει ειδικά προγράμματα αποκατάστασης προηγούμενων τραυματισμών, όπως π.χ. για χρόνια διαστρέμματα.
Διάσειση. Ανάλογα με τον αριθμό και το είδος της διάσεισης, θα πρέπει να ακολουθηθεί διαφορετική τακτική.
Βαθμός Ι (ήπια) χωρίς απώλεια συνείδησης. Τα ενοχλήματα είναι βούισμα στα αυτιά, πονοκέφαλος, ναυτία, απώλεια μνήμης. Δεν πρέπει να επιστρέψει στην άθληση μέχρι να εκλείψουν όλα τα συμπτώματα.
Βαθμός ΙΙ (μέτρια) με απώλεια συνείδησης <5 λεπτά ή μετατραυματική αμνησία >30 λεπτά. Επιστροφή στην άθληση μία εβδομάδα αφότου εκλείψουν τα συμπτώματα.
Βαθμός ΙΙΙ (σοβαρή). Απώλεια συνείδησης >5 λεπτά ή μετατραυματική αμνησία >24 ώρες. Απαιτείται εισαγωγή στο νοσοκομείο. Πριν επιστρέψει στην άθληση, παραπομπή σε νευρολόγο.
Φάρμακα. Διάφορα φάρμακα ευθύνονται για αρρυθμίες. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται οι βήτα αγωνιστές (αλβουτερόλη), οι μεθυλοξανθίνες (θεοφιλίνη), τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά (ιμιπραμίνη), οι μακρολίδες (ερυθρομυκίνη), καθώς και μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως τα αποσυμφορητικά και τα ναρκωτικά (κοκαΐνη και αμφεταμίνες).
Γυναικολογικό ιστορικό. Η τριάδα των ιατρικών προβλημάτων των γυναικών που ασχολούνται με τον αθλητισμό περιλαμβάνει την ανορεξία, την αμηνόρροια, και την οστεοπόρωση.
Σπασμοί. Εάν οι σπασμοί ελέγχονται ικανοποιητικά, το σχετικό ιστορικό δεν αποτελεί αντένδειξη συμμετοχής σε αθλήματα. Ωστόσο, προσοχή, χρειάζονται οι αθλητές, και ιδιαίτερα αυτοί που συμμετέχουν σε θαλάσσια σπορ, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει σπασμούς το τελευταίο εξάμηνο.
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι, προτού ξεκινήσει κάποιος να ασχολείται με κάποιο άθλημα, θα πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστεί από κάποιον γιατρό, ο οποίος θα αξιολογήσει τα δεδομένα από το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα ευρήματα από τη φυσική εξέταση και τα αποτελέσματα από εργαστηριακές εξετάσεις που πιθανώς να χρειαστούν.
Πηγή: my.aegean.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου