ΦΑΓΚΡΙ

Συγγενεύει με το λυθρίνι και τη συναγρίδα.
Μήκος: 30-70 εκ.
Χρώμα: η ράχη και τα πλευρά χρυσοκοκκινίζουν, η κοιλιά του ασημόλευκη, με σκόρπια γαλανά στίγματα ψηλά στα πλευρά.
Το σώμα του θρεμένο, το κεφάλι στρογγυλεύει στο μέτωπο, απ’ το μάτι και κάτω, τ’ αρσενικά –κορωνάτα– δείχνουν πλάγια όψη σχεδόν κοφτή. Απ’ τα τριγωνικά μπροστινά δόντια της πάνω και της κάτω σιαγόνας τα 4 ή τα 6 είναι μακριά και μυτερά σαν κυνόδοντες, τα πλαϊνά είναι στρογγυλεμένα σαν τραπεζίτες, σχηματίζουν δύο σειρές στην επάνω σιαγόνα. Το ραχιαίο πτερύγιο μονοκόμματο, το θωρακικό αντικρυστό με το πρώτο κοιλιακό και αρκετά μακρύ. Μια ποικιλία, pagrus ehrenbergi, ξεχωρίζει απ’ το ραχιαίο πτερύγιό του με τις πρώτες ακτίνες πιο μακριές και προέκταση λεπτή σαν κεραία. Ουρά διχαλωτή. Τα λέπια του χοντρά και μεγάλα.
Ζει σε 20 ως 200 μέτρα βάθος, σε καθαρά νερά και σε πελαγίσιες ξέρες, όπου γεννά τ’ αυγά του από τέλη Μαΐου ως τον Ιούλιο. Τρώει μαλακόστρακα, συντρίβει εύκολα και τα πιο σκληρά με τους τραπεζίτες του, κυνηγά και ψάρια πιο μικρά, του αφρού και του βυθού.
Υπάρχουν πολλά στο Αιγαίο, τα ψαρεύουνε με παραγάδια, με δίχτυα ειδικά, καθώς και με ζόκα και με συρτή του βυθού. Το κρέας του άφθονο και νόστιμο.