Σοκολάτες

Λευκή, μαύρη ή κάτι ενδιάμεσο; «Υγείας» ή ανθυγιεινή; Τι διαλέγουμε όταν είμαστε μπροστά σε ένα ράφι γεμάτο σοκολάτες; Οι Ευρωπαίοι αποτελούν, λέει, τους πλέον ένθερμους σοκολατοφάγους του κόσμου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, σε 2,5 εκατομμύρια τόνους ανήλθε η κατανάλωση σοκολάτας στην ΕΕ για το 2007. Στην κορυφή της λίστας οι Ιρλανδοί με 11,85 κιλά σοκολάτας κατά κεφαλήν τον χρόνο, ενώ στο τέλος της λίστας οι Πολωνοί με μόλις 1,04 κιλά.
Πιέζοντας τους σπόρους του κακάου παίρνουμε και μια λευκή λιπαρή ουσία που λέγεται βούτυρο του κακάου και το σκούρο καφέ κακάο σε λεπτούς κόκκους. Οταν η σοκολάτα είναι η λεγόμενη «λευκή» περιέχει μόνο βούτυρο κακάο, ζάχαρη, γάλα σκόνη, βανιλίνη και λεκιθίνη. Αρα το κυρίως σοκολατένιο σκούρο συστατικό απουσιάζει από τη λευκή σοκολάτα. Φυσικά όποιος δεν στενοχωριέται από αυτό την αγοράζει. Πηγαίνοντας τώρα σε κάτι πιο σκούρο, που έχει περισσότερα καλά συστατικά, δεν επηρεαζόμαστε από το πώς λέγεται ένα σοκολατένιο προϊόν, «υγείας» ή όχι, αλλά ψάχνουμε στα ψιλά γράμματα για την περιεκτικότητα σε κακάο. Καλό είναι η περιεκτικότητα να μην είναι μικρότερη από 70%, να περιέχει όσο γίνεται λιγότερη ποσότητα λεκιθίνης, που χρησιμεύει για να δένει μαζί το λιπαρό βούτυρο με τους κόκκους του κακάου, και επίσης όσο γίνεται λιγότερα συστατικά τεχνητού αρώματος. Α, και κάτι άλλο: όσο πιο ξερός είναι ο ήχος που βγαίνει καθώς σπάει ένα κομμάτι σοκολάτας τόσο λιγότερα λιπαρά πρόσθετα συστατικά περιέχει. Διότι με τέτοια κατανάλωση και τόσα χρήματα να κερδηθούν από αυτή την αγορά δεν είναι να απορεί κανείς που ο ανταγωνισμός μεταξύ εταιρειών συνεχώς εντείνεται και νέα προϊόντα κάνουν την εμφάνισή τους και μας δελεάζουν. Κάποιοι λοιπόν δεν αρκέστηκαν στα κανονικά κέρδη και θέλησαν περισσότερα. Ετσι, αντικατέστησαν το βούτυρο κακάου με άλλα (ακόμη φθηνότερα) λιπαρά φυτικής προέλευσης. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία έχει εκδώσει την Οδηγία της Σοκολάτας (Chocolate Directive, 2000/36/ΕC), τα λιπαρά αυτά δεν μπορούν να ξεπερνούν το 5% του βάρους του προϊόντος και, εφόσον αυτό συμβαίνει, θα πρέπει να αναγράφεται στη συσκευασία. Ενας ακόμη λόγος δηλαδή για να διαβάζουμε προτού αγοράσουμε.
Ως σήμερα οι αρμόδιοι φορείς δεν είχαν τρόπο να ελέγχουν αν όντως τα αναγραφόμενα στη συσκευασία στοιχεία περιέγραφαν επακριβώς το προϊόν στο εσωτερικό της. Χάρη όμως στις συντονισμένες προσπάθειες πολλών ερευνητών, μια νέα αναλυτική μέθοδος έχει αναπτυχθεί και έχει γίνει αποδεκτή από τον αρμόδιο φορέα (Ιnternational Οrganisation for Standardisation, ΙSΟ). Η μέθοδος διαπιστώνει την ποσότητα και την ταυτότητα των φυτικών λιπαρών συστατικών στις σοκολάτες γάλακτος και για την ανάπτυξή της χρειάστηκε πολύς καιρός, καθώς τα λιπαρά του γάλακτος «νόθευαν» τα αποτελέσματα. Ετσι, τώρα το μόνο που θα μας ανησυχεί σχετικά με την κατανάλωση σοκολάτας θα είναι οι θερμίδες...